ຫຼວງພະບາງ ຫຼື ຫຼວງພຣະບາງ ມີຄວາມໝາຍວ່າ "ພະທາດຫຼວງ" ເປັນເມືອງໜຶ່ງໃນພາກກາງຂອງປະເທດລາວ ປະກອບດ້ວຍ 58 ໝູ່ບ້ານທີ່ຢູ່ຕິດກັນ ໃນນັ້ນ 33 ໝູ່ບ້ານແມ່ນເມືອງມໍລະດົກໂລກຫຼວງພະບາງຂອງອົງການ ອຸຍແນສໂກ ມັນໄດ້ຖືກລະບຸໄວ້ໃນປີ 1995 ສໍາລັບມໍລະດົກທາງສະຖາປັດຕະຍະກໍາ ສາສະໜາ ແລະວັດທະນະທໍາທີ່ເປັນເອກະລັກແລະ "ໂດດເດັ່ນ" ປະສົມປະສານຂອງການພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ຕົວເມືອງໃນຫຼາຍສະຕະວັດ ລວມທັງອິດທິພົນຂອງອານານິຄົມຝຣັ່ງໃນສະຕະວັດທີ 19 ແລະ 20^[4]

ໃຈກາງຂອງນະຄອນປະກອບດ້ວຍສີ່ເສັ້ນທາງຕົ້ນຕໍ ແລະ ຕັ້ງຢູ່ໃນແຫຼມໜຶ່ງຂອງຈຸດປະເຂົ້າກັນຂອງນ້ໍາຄານ ແລະ ແມ່ນ້ໍາຂອງ ຫຼວງພະບາງແມ່ນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກດີກ່ຽວກັບວັດວາອາຮາມ ແລະ ວັດວາອາຮາມຫຼາຍແຫ່ງ ທຸກໆຕອນເຊົ້າ ພະສົງຫຼາຍຮ້ອຍອົງຈາກວັດຕ່າງໆໄດ້ຍ່າງຜ່ານຖະໜົນຫົນທາງເພື່ອເກັບມ້ຽນ ໜຶ່ງໃນສະຖານທີ່ສໍາຄັນຂອງເມືອງແມ່ນພູເຂົາພູສີ; ເປັນພູສູງຊັນຂະໜາດໃຫຍ່ ເຊິ່ງເຖິງວ່າຈະມີຄວາມຈຳກັດຂອງເມືອງ ມີຄວາມສູງ 150 ແມັດ (490 ຟຸດ); ເປັນຂັ້ນໄດທີ່ສູງຊັນໄປເຖິງວັດຈອມສີ ແລະ ຊົມວິວຂອງເມືອງ ແລະ ແມ່ນ້ຳ^[5]

ເມືອງນີ້ເຄີຍເປັນນະຄອນຫຼວງຂອງອານາຈັກທີ່ມີຊື່ດຽວກັນ ເຄີຍມີຊື່ເອີ້ນເກົ່າວ່າ ຊຽງທອງ ເປັນເມືອງຫຼວງ ແລະ ທີ່ນັ່ງຂອງລັດຖະບານແຫ່ງລາຊະອານາຈັກລາວ ຈົນເຖິງປີ 1975 ເມືອງດັ່ງກ່າວເປັນເມືອງໜຶ່ງຂອງເມືອງຫຼວງພະບາງ ແຂວງຫຼວງພະບາງ ແລະ ເປັນເມືອງເອກ ແລະ ເປັນໃຈກາງການປົກຄອງຂອງແຂວງ ຫ່າງຈາກນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ໄປທາງທິດເໜືອປະມານ 300 ກິໂລແມັດ ປະຈຸບັນ ປະຊາກອນຂອງເມືອງທັງໝົດມີປະມານ 56.000 ຄົນ ໂດຍມີເຂດປ່າສະຫງວນຂອງ ອຸຍແນສໂກ ມີປະມານ 25.000 ຄົນ^[6][7][8]